یکی از دوستانم به نام آقای ح.س.ف خاطره ای از ماههای رمضان در ابتدای انقلاب تعریف می کرد که جالب بود .
او می گفت ، در آن روزهای و سالهای نخستین انقلاب ، در ماه رمضان ، تلویزیون چهره ای از عزا و ماتم به خود می گرفت .
او می گفت که در آن روزها ، وقتی ماه رمضان می آمد ، تلویزیون چهره ای سیاه و همراه با عزا و ماتم به خود می گرفت .
هنگامی که او دارد این خاطره را بیان می کند ، چهره اش در هم می شود . چنانکه احساس می کنی از خاطره ای تلخ و حادثه ای ناگوار سخن می گوید .
این چیزی است که تفکر دینی گروهی خاص از مسئولین مملکتی در آن برهه ی زمانی خاص ، برای مردم آن دوره ایجاد کرده است .
اینکه یک فرد مسلمان و مومن و با تفکرات دینی محکم ، بایستی از آن ، بدین تلخی و با چهره ای گرفته ودرهم یاد کند .
او در ادامه ی سخنانش به دگرگونی تلویزیون و تفاوت های اساسی ماه رمضان و تلویزیون جمهوری اسلامی در این سالها با آن سالها اشاره می کند و چهره ای مملو از شگفتی و تعجب ، بیان می دارد که آیا اسلام ، آن روش را می پسندد یا این روش را ؟
او می گوید : آیا اسلام تغییر پیدا کرده یا اینکه تفکرات مسئولین ؟
او می گوید : آیا آن روش درست بوده یا این روش ؟
و اگر هر یک از این روشها غلط بوده ، چرا به مردم تحمیل شده است ؟
این اشاره ی هوشمندانه ی ایشان ، جای تامل و تفکر دارد .
پینوشت :
- برای دیدن کلیه ی مطالب مربوط به یک موضوع در پایین همین مطلب و در قسمت برچسبها ، بر روی کلمه ی مربوطه کلیک کنید .
- با کلیک بر روی کلمه ی « نظرات » در پایین همین متن ، می توانید نظرات و اندیشه های خود را در ارتباط با این نوشتار ، بنویسید ، تا هم من و هم دیگر خوانندگان ، از نظر شما بهره مند شوند .
- اگر حوصله ی نظر دادن ندارید و یا اصلا نظری در این باره ندارید ، می توانید در قسمت « واکنش ها » در پایین همین متن ، فقط بر روی یک عبارت کلیک کرده و آن عبارت ، واکنش شما به این متن خواهد بود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
بازدیدکننده ی گرامی ، از اینکه بنده رو مفتخر به دریافت نظرات ارزشمند خودتون می کنید ، متشکرم . حسین حقگو