امروز ، در حالیکه با یکی از اهالی میانه ، در حال صحبت بودم ، مطلبی را راجع به خانواده ای 5 نفره در میانه شنیدم که بسیار متاسف و ناراحت شدم .
این خانواده در خانه ای زندگی می کنند که شرایط بسیار اسف باری دارد .
آنها از چادرمادرشان به جای موکت استفاده می کنند .
آیا برایتان قابل تصور است که کسی در این شهر ، موکت نداشته باشد ؟
آنگونه که شنیده ام ، این خانواده با مشکلات مالی شدیدی دست به گریبان است .
به لحاظ تغذیه و خوراک در محدودیت شدید قرار دارند .
به من گفته اند که این خانواده ، دو دختر دم بخت دارد و یک پسر که عقب افتاده ی ذهنی است .
پدر و مادری پیر و خانواده ای فقیر .
آنچه که با شنیدن این جملات ، ذهن مرا بخود مشغول داشت ، وظیفه ی انسانی ما بود .
ما که داد مسلمانیمان ، گوش فلک را کر کرده است .
ما که روزه داریمان را مثل پتک بر سر دیگران می کوبیم و فریاد می زنیم که مسلمانیم .
ما که نمازمان قضا نمی شود .
ما که خودمان را پسر پیغمبر می دانیم .
آری ، ما که مسلمانیم و به خدا و به روز قیامت اعتقاد داریم ،
ما مسئولیم در برابر آنچه در اطرافمان می گذرد .
هنگامی که سفره های سحر و افطارمان رنگین است ، در گوشه ای از این شهر ، فردی هست که موکت ندارد که روی آن بخوابد .
و ما همه مسئولیم .
نه تنها مسلمانان و مومنان این شهر مسئولند . بلکه همه ی افراد این شهر مسئولند .
آنهایی که دم از مردی و جوانمردی می زنند .
آنها که خود را انسان می دانند .
آنها که دم از وجدان و انسانیت می زنند.
اگر هر کدام از ما 100 تومان درآمد داشته باشیم ، اگر فقط 1 تومان به این خانواده اختصاص دهیم ، مطمئنا مشکل این خانواده مرتفع خواهد شد .
اما حیف که ما چهارچنگولی ، جیب هایمان را چسبیده ایم .
و چنان می اندیشیم که انگار این دنیا و این وضعیت پایدار خواهد ماند .
چه بسا به یک تلنگر ، زندگی ما دگرگون شود .
چه بسا مایی که امروز دنیا به کاممان است ، فردا نیازمند لقمه نانی باشیم .
بایسته است که همگان و مخصوصا مردم شهر میانه ، در خصوص رسیدگی به اوضاع این خانواده ، تکانی به خود بدهند .
من از شنیدن این اوضاع بسیار ناراحت و متاسف شدم و واقعا این ناراحتی من قابل وصف نیست .
بلافاصله پس از شنیدن این وضع ، به نوبه ی خود کمکی به این خانواده کردم .
اما نیاز آنها بسیار بیشتر از آن است که با درآمد و توان مالی من تناسب داشته باشد .
در نظر دارم اگر شد ، از خانه و وضعیت زندگی آنها بازدیدی داشته و برآوردی از میزان نیازمندی آنان داشته باشم .
از امروز ، تا 20 روز دیگر من در میانه هستم و پس از آن از میانه منتقل می شوم .
اگر بتوانم ، جمعی از مردم میانه را جمع کرده و در خصوص دریافت کمک های نقدی و جنسی برای این خانواده اقدام می کنم .
باید یک جوری مردم میانه را بیدار کرد .
باید مردم میانه از این وضع با خبر شوند .
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا هر گونه ارائه ی کمک ، با جناب آقای « صابر آقایی » به شماره موبایل « 09148615752 » تماس حاصل فرمایید .
پینوشت :
- برای دیدن کلیه ی مطالب مربوط به یک موضوع در پایین همین مطلب و در قسمت برچسبها ، بر روی کلمه ی مربوطه کلیک کنید .
- با کلیک بر روی کلمه ی « نظرات » در پایین همین متن ، می توانید نظرات و اندیشه های خود را در ارتباط با این نوشتار ، بنویسید ، تا هم من و هم دیگر خوانندگان ، از نظر شما بهره مند شوند .
- اگر حوصله ی نظر دادن ندارید و یا اصلا نظری در این باره ندارید ، می توانید در قسمت « واکنش ها » در پایین همین متن ، فقط بر روی یک عبارت کلیک کرده و آن عبارت ، واکنش شما به این متن خواهد بود .
بحمدالله فعلا توسط تعدادی از اهالی محل ، برای این خانواده موکت دست دوم تهیه شده و الان منزلشان موکت شده است . مقداری هم خوراکی برای آنها توسط اهالی جمع آوری و بدستشان رسیده است . مجموعه ی این کمک ها توسط حدود 5 نفر از اهالی بوده است .
پاسخحذف