نوشابه ، سم شیرین

وقتی که یک نوشابه می خورید، چه اتفاقی می افتد:

10 دقیقه بعد: 10 قاشق چایخوری شکر وارد بدنتان می شود، می دانید چرا با وجود خوردن این حجم شکر دچار استفراغ نمی شوید ؟ چون اسید فسفریک ، طعم آنرا کمی می گیرد و شیرینیاش را خنثی می کند.

20 دقیقه بعد: قند خونتان بالا می رود و به ترشح ناگهانی و یکجای انسولین منجر می شود. کبد شروع به تبدیل قند به چربی می کند تا قند خون بیشتر از این بالا نرود.

40 دقیقه بعد: حالا دیگر جذب کافئین کامل شده و مردمک های چشم گشاد می شود، فشار خون بالا می رود و در پاسخ به این حالت، کبد قند را به داخل جریان خون رها می کند. گیرندههای آدنوزین مغز حالا بلوک می شوند تا از احساس خوابآلودگی جلوگیری کنند.

45 دقیقه بعد: ترشح دوپامین افزایش پیدا می کند و مراکز خاصی در مغز که حالت سرخوشی ایجاد می کنند،
تحریک میشوند.
اینهمان
مکانیسمیاست که
در مصرف هروئین بهایجاد سرخوشی منجرمیشود.

بعد از 60 دقیقه: اسید فسفریک موجود در نوشابه، داخل روده کوچک، به کلسیم، منیزیم و روی می چسبد. متابولیسم بدن افزایش پیدا می کند، میزان بالای قند خون و شیرینکنندههای مصنوعی، دفع هرچه بیشتر کلسیم را از طریق ادرار باعث می شوند.

مدتی بعد: کافئین در نقش یک داروی ادرارآور وارد عمل می شود. حالا دیگر کلسیم و منیزیم و روی که قرار بود جذب بدن شوند، بیش از پیش از طریق ادرار دفع می شود و به همراه آن مقادیر زیادی آب، سدیم و دیگر الکترولیتها نیز از دست می رود.

مدتی بعدتر: کم کم آن غوغایی که در بدنتان ایجاد شده بود، فروکش می کند و نوبت به افت قند می رسد. در اینمرحله یا خیلی حساس و تحریکپذیر می شوید یا خیلی کرخت و بی حال ، حالا دیگر تمام آن آبی را که از طریق نوشابه وارد بدن خود کردهبودید، دفع کردید؛ آبی که میشد به جای اسید، کافئین و شکر، حاوی مواد مفیدی برای بدنتان باشد. تا چند ساعت بعد اثر کافئین هم از بین میرود و شما هوس یک نوشابه دیگر میکنید.