مطلب زیر ترجمه ی متنی است که به تاریخ 2 آوریل 2010 برابر با 13 فروردین 1389 در سایت خبرگزاری صهیونیستی « هاآرتص » قرار گرفته بود .
نکته ی قابل توجه در مورد تحریم های جدید اعمال شده بر ضد ایران که با فشار دولت ایالات متحده به اجرا در آمده ، این است که این تحریم ها بسیار کوچک بوده و در عین حال بسیار دیر هنگام اعمال شده است .
از این گذشته ، پیش نویس تحریم هایی که توسط ایالات متحده به دول چین و روسیه پیشنهاد شده ، تلاشی در جهت توقف مسابقه ی هسته ای ایران است که این خود بدان معناست که واشنگتن دریافته که بایستی نظریه ی ایران هسته ای را پذیرفته و با آن آشتی کند .
محدودیت جابجایی سران سپاه پاسداران ایران ( از قبیل ممنوعیت آنان از حضور در اماکن تفریحی اسکی در اروپا ) یا اعمال محدودیت های مختلف مالی در ابعاد کوچک ، بهیچوجه نتوانسته است مانع پیشرفت برنامه ی غنی سازی اورانیوم در کارخانجات هسته ای ایران گردد .
دقیقا دیروز ، رییس جمهور باراک اوباما اظهار داشت که شواهدی وجود دارد که حاکی از تلاش و روند رو به رشد ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای است . او هشدار داد که کل خاورمیانه بواسطه ی دستیابی ایران به سلاح هسته ای ، دچار بی ثباتی خواهد شد و در پی آن شاهد مسابقه ی تسلیحاتی در منطقه خواهیم بود .
ولیکن بعید بنظر می رسد که شیوه ی عملکرد انتخابی اوباما برای توقف این تمایل فزاینده ی ایران به سلاح های هسته ای ، به نتیجه ی مطلوب برسد . اوباما در مصاحبه ای با شبکه ی CBS تاکید کرد که اتحاد و اجماع جامعه ی جهانی ، حامی تحریم هایی با بازخورد سریعتر در برابر ایران خواهد بود .
این کاملا درست است .
رییس جمهور گفت که یک ایران هسته ای ، نه تنها برای امنیت ملت آمریکا ، بلکه برای کل جهان خطرساز است . این یک ابلاغیه ی تهدیدآمیز است ولیکن منجر به توقف ایران نخواهد شد .
رییس جمهور میخواهد بگوید که در صورت اعمال تحریم ها ، اقتصاد ایران ضربه خواهد خورد . اوباما گفت :« ما از افزایش فشارها بعنوان یک ضامن بهره برداری نموده و در انتظار واکنش ایران به آن خواهیم ماند . ولیکن ما خواستار آن هستیم که این تحریم ها با اجماع جامعه ی جهانی به اجرا در آید »
مشکل اصلی ، عدم وجود موازنه در این اقدام است . بر پایه ی آنچه تحلیلگران در سراسر جهان میگویند ، ایران تا پایان سال جاری قادر به ساخت کلاهک هسته ای خواهد بود . گویا تهران در هیچ هجمه ی مشخصی برای تولید سلاح های هسته ای جهت اجتناب از فتنه انگیزی قرار ندارد . در عین حال هنگامی که مذاکرات پارلمانی آمریکا برای نحوه ی برخورد با ایران پس از شکست پیش بینی های مدنظر تحریم های کنونی ، در حال انجام است ، ایران در حال انجام غنی سازی اورانیوم در سانتریفیوژهای کارخانجات نظنز و قم است .
بعلاوه ، باید بخاطر داشته باشیم که چین ، به سهم خود ، هیچ عجله ای در پذیرش پیشنهاد باراک اوباما نداشته و همچنان موضع دوپهلوی خود را حفظ می کند . سخنگوی وزارت خارجه ی چین در پکن موضع سنتی کشورش را بار دیگر تکرار کرد و گفت که آنها راه حل دیپلماتیک را ترجیح داده و به گامهای بلند خود برای دستیابی به هدف مطلوب ادامه خواهند داد . معنای این حرف چیست ؟ آیا روشن نیست ؟ احتمالا چین پیش نویس تحریم های سبک و ناچیز علیه ایران را نیز نپذیرد .
رییس جمهور ایران ، محمود احمدی نژاد ، کماکان می تواند لبخند به لب داشته باشد.
و البته ، تهران هیچ تردیدی در نحوه ی پاسخگویی به این تحریم ها و واکنش در برابر آن ندارد . رییس تیم مذاکره کننده ی هسته ای ایران ، سعید جلیلی پس از دیدار در چین گفت که « در گفتگو با چین در این نکته به توافق رسیدیم که ابزارهایی همچون تحریم ها ، کارایی خود را از دست داده اند » . او افزود « ایران با این تحریم ها ، آشناست . ... ما این تحریم ها را بعنوان یک فرصت تلقی می کنیم ... ما با قاطعیت بیشتر به راه خود ادامه خواهیم داد » .
این یک پاسخ استاندارد و کاملا شناخته شده از سوی ایران است که تداوم راهبرد تهران در موازات تاکید دولت ایالات متحده بر تلاش برای دستیابی به حمایت و همراهی جامعه ی جهانی از اوباما به جای تمرکز بر اقدامات قاطع تر برای توقف برنامه های هسته ای ایران است .
و اما اوضاع در باره ی اسراییل چگونه است ؟ در صورتیکه هیچ رویداد غیر مترقبه و پیش بینی نشده ای رخ ندهد ، نخست وزیر بنیامین نتانیاهو به تهدید و ارعاب و اقداماتی از این قبیل ، دست خواهد زد . گرچه بدون اجازه ی واشنگتن ، هیچ حمله ای به ایران صورت نخواهد گرفت . و این مجوز در شرایط کنونی ، امری محال و غیر ممکن است . بنابراین اسراییل نیز مجبور به پذیرش ایران مجهز به سلاح های هسته ای خواهد بود .
خبر را خواندید
نکاتی که توجه من را به خودش جلب کرد :
آمریکا و اسراییل ایران هسته ای را پذیرفته اند .
آمریکا و اسراییل ، خود را آماده می کنند تا ایران دارای سلاح هسته ای را نیز بپذیرند .
لبخندی که همواره بر لبان محمود احمدی نژاد نقش می بندد ، مایه ی عذاب اسراییل و آمریکاست .
چین ، متحد مناسبی برای ایران است .
ممنوعیت حضور در پیست اسکی اروپا برای مقامات غربی ، یک تحریم بزرگ بحساب می آید .
مسابقه ی تسلیحاتی اعراب ، با چشمان غیر مسلح آمریکایی ها ، هنوز دیده نشده است . آنها دنیا را از احتمال بروز یک مسابقه ی تسلیحاتی در خاورمیانه می ترسانند . هند و پاکستان و اسراییل هم که دیده نمی شوند .
آمریکایی ها انتظار دارند که ما از تشرها و لفاظی های آنها بترسیم .
مواضع مقتدرانه ی سعید جلیلی در مصاحبه هایش ، هراسی به جان غربی ها انداخته است .
خبر خوش هسته ای 22 بهمن امسال چیست ؟ شاید ساخت کلاهک هسته ای .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
بازدیدکننده ی گرامی ، از اینکه بنده رو مفتخر به دریافت نظرات ارزشمند خودتون می کنید ، متشکرم . حسین حقگو