دولت ایالات متحده ی آمریکا ، در دخالت در مسایل داخلی ایران ، پا را از حد فراتر نهاده است .
آمریکا به گونه ای درباره ی جزئی ترین مسایل داخلی ایران ، اظهار نظر می کند که گویی ایران نیز بخشی از ایالات های اوست .
اکنون که « زینب جلالیان » که مدت ها در کردستان عراق بوده و پس از ورود به ایران ( بنا به اظهار صدای آمریکا ) بازداشت شده و انگار حکم اعدامش نیز صادر شده ، به سوژه ای برای آمریکایی ها بدل شده که بدانوسیله بلوای سیاسی در سطح جهان برپا کنند.
بعید می دانم که ایرانیان واقعی ، در این موضوع ، طرفدار ایالات متحده باشند .
آیا اگر در ایالات متحده ، یک نفر دختر نوجوان یا جوان آمریکایی ، ارتباط با مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران داشته باشد ، با او مهربانی می شود ؟
آیا اگر در ایالات متحده ی آمریکا ، یک نفر دختر جوان ، با گروه حماس ارتباط داشته باشد ، با او برخورد دوستانه ای می شود ؟
ارتباطات ممنوعه در ایالات متحده ی آمریکا ، کم نیست .
کافی است که چشمانمان را باز کنیم و ببینیم که این حقوق بشر ، این دموکراسی و این نوعی از آزادی که آنها از آن دم می زنند ، نسخه ای است که برای کشورهای جهان سوم پیچیده اند . نسخه ای که به هرج ومرج و فروپاشی حکومت می انجامد . سیستمی که نظم و نظام جامعه را بهم ریخته و امنیت ملی را در خطر قرار می دهد .
آنها آگاهانه این کار را می کنند . چرا که امنیت ملی ودولت مقتدر ، مسلما به کام آقایان ، خوش نخواهد آمد .
دولتی که درگیر مسایل داخلی خودش باشد ، دولتی که همواره نگران شورش ها و زد و خوردها باشد. دولتی که هر روز نگران یک بمب گذاری ، یک گروگان گیری ، یک نبرد مسلحانه و... باشد ، دولتی که تمام فکر و ذکرش اینگونه باشد ، دولتی خواهد شد همچون دولتهای عراق یا افغانستان .
ببینید در افغانستان چه خبر است ؟ درگیری مقامات آمریکایی با هم بر سر مسایل افغانستان . آنها می خواهند شیره ی جان افغانستان را بمکند و به همین راحتی ها هم دست بردار افغانستان نخواهند بود . آنها می خواهند از این کشور ، سکوی پرتابی برای رسیدن به اهداف سیاسی ، اقتصادی بلند مدت خود بسازند . بدبختی اینجاست که با این همه مسایلی که باید پذیرفت که آمریکا نیز در بوجود آوردن آنها در افغانستان نقش محوری داشته و بنوعی خود آمریکا خواسته که دولت افغانستان درگیر این مسایل باشد ، باز هم مقامات و دولت و خبرگزاری ها و سایر منابع آمریکایی در همه جا فریاد می زنند که دولت افغانستان ، دولت ناکارامد و ضعیفی است .
آری ، دولت افغانستان ، دولتی ناکارامد و ضعیف است .
اما باید دانست که این ضعف ناشی از وابستگی های سیاسی همان دولت به آمریکاست .
اینکه این دولت هنوز اراده نکرده که به طور مستقل فعالیت کند .
عراق نیز وضعیتی بدتر از افغانستان دارد.
این چه کشوری است که وقتی دولتش می خواهد آب بخورد ، باید گوش به زنگ فرمان اروپا و آمریکا باشد ؟
کره ی شمالی را می ستایم که علیرغم سالهای سال فشار و تحریم و تهدید ، هرگز سر خم نکرده و مردانه ایستاده و اگر روزی شکست بخورد ، مردانه شکست خورده و به قول معروف « ایستاده مرده است » .
امروز نیز ، آمریکا می خواهد با ایجاد شرایط و جو روانی دلخواه خود ، مردم ایران را به این مساله ترغیب کند که در برابر این برخوردهای دولتی ، ایستادگی کنند .
مسلما خواسته ی مردم ، دولت را تحت فشار قرار خواهد داد و اگر از حدی فراتر رود ، دولت ناچار از تبعیت از نظرات مردم خواهد بود .
اما مگر مردم این کشور ، همانند مردمان عراق و افغانستانند .
مردم این کشور ، مردمی آگاه و وطن دوست هستند .
هرگز نخواهیم دید که این مردم به ندای آمریکا لبیک بگویند .
این مردم ، پشت مات آینه را نیز می بینند .
گروه « پژاک » حتی در بین مردم کردستان نیز مقبولیت ندارد .
همین گروه « پژاک » ، با کسانی که با آن موافقت و همراهی ندارند ، حتی در درون مرزهای ایران ، برخوردهای بسیار خشنی دارد که بعضا منجر به ترور مخالفین می شود .
آیا این گروه ، شایسته ی حمایت است ؟
همیشه نباید به صدای آمریکا گوش کرد .
گاهی هم شاید لازم باشد با مردم کردستان حرف زد و از آنها پرسید آنچه را که واقعیت زندگی آنها و آنجاست .
« پژاک » گروهی تروریستی است که در اعمال تروریستی آن هیچ شکی نیست .
و بایستی نهادهای حقوق بشری و گروههای مردمی ایران ، در برابر سکوت مجامع بین المللی در این رابطه ، اعتراضات گسترده ای داشته باشند .
چرا بایستی آلمان ، تروریست عضو « پژاک » را براحتی آزاد کند ؟
چرا بایستی ، یک تروریست عضو « پژاک » حالا یا زن یا مرد ، یا دختر یا پیرزن ، اینگونه مورد حمایت دولت ایالات متحده قرار گیرد ؟
چرا دولت ایالات متحده بایستی در دفاع از یک تروریست ، مردم ایران را به اعتراض و مقابله با دولت فراخواند ؟
چه منافعی برای آمریکا وجود دارد ؟
بنابراین ، چه « زینب جلالیان » و چه هر کس دیگری که اینگونه فعالیتهای تروریستی داشته و یا با عناصر «ضدانقلاب » و تروریست ، فعالیت داشته ، بایستی به شدیدترین وجه ، تنبیه شود . باشد که سایرین عبرت گرفته و دست از اعمال مجرمانه ی خود بردارند .
ضمنا بدانید که اگر اروپایی ها اعدام نمی کنند و اعدام ندارند که این نیز یکی از فیلم های آنان است ، براحتی مخالفانشان را در صحنه های تصادف های ساختگی ، درگیری های شخصی ساختگی ، و هزاران صحنه ی ساختگی دیگر ، به کام مرگ می فرستند.بنابراین زیاد غصه ی حقوق بشر را در ایران نخورید . آنها بدتر از ما هستند. امنیت ملی ، مهمترین نعمتی است که هم اکنون در جمهوری اسلامی داریم .
خدا را شکر که ما « پاکستان » نیستیم که هر لحظه یک موشک آمریکایی را در پشت سر خود حس کنیم .
خدا را شکر که ما « افغانستان » و « عراق » نیستیم که خاک کشورمان ، جولانگاه عده ای اجنبی باشد که هر سازی بزنند ، دولت ما به آن ساز برقصد .
خدا را شکر که ما « آلمان » و « ژاپن » نیستیم که کشورمان جولانگاه نظامیان آمریکایی باشد و دولتمان حق هیچگونه موضع گیری بین المللی ، در خلاف نظر ایالات متحده نداشته باشد .
خدا را شکر ما « ایرانیم » . و خدا را شکر که هر چه هستیم ، استقلال داریم و مشکلاتمان را با اندکی صبر و با اندکی تلاش و مجاهدت ، می توانیم برطرف کنیم . کمااینکه در طول سه دهه ی گذشته ، انقلاب اسلامی ایران ، تغییر و تحولات فراوانی را تجربه کرده است .
بنابراین صدای آمریکا را گوش کنید و فقط گوش کنید تا بدانید که دولت ایالات متحده ی آمریکا ، تا چه اندازه خبیث و پلید است .
آمریکا به گونه ای درباره ی جزئی ترین مسایل داخلی ایران ، اظهار نظر می کند که گویی ایران نیز بخشی از ایالات های اوست .
اکنون که « زینب جلالیان » که مدت ها در کردستان عراق بوده و پس از ورود به ایران ( بنا به اظهار صدای آمریکا ) بازداشت شده و انگار حکم اعدامش نیز صادر شده ، به سوژه ای برای آمریکایی ها بدل شده که بدانوسیله بلوای سیاسی در سطح جهان برپا کنند.
بعید می دانم که ایرانیان واقعی ، در این موضوع ، طرفدار ایالات متحده باشند .
آیا اگر در ایالات متحده ، یک نفر دختر نوجوان یا جوان آمریکایی ، ارتباط با مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران داشته باشد ، با او مهربانی می شود ؟
آیا اگر در ایالات متحده ی آمریکا ، یک نفر دختر جوان ، با گروه حماس ارتباط داشته باشد ، با او برخورد دوستانه ای می شود ؟
ارتباطات ممنوعه در ایالات متحده ی آمریکا ، کم نیست .
کافی است که چشمانمان را باز کنیم و ببینیم که این حقوق بشر ، این دموکراسی و این نوعی از آزادی که آنها از آن دم می زنند ، نسخه ای است که برای کشورهای جهان سوم پیچیده اند . نسخه ای که به هرج ومرج و فروپاشی حکومت می انجامد . سیستمی که نظم و نظام جامعه را بهم ریخته و امنیت ملی را در خطر قرار می دهد .
آنها آگاهانه این کار را می کنند . چرا که امنیت ملی ودولت مقتدر ، مسلما به کام آقایان ، خوش نخواهد آمد .
دولتی که درگیر مسایل داخلی خودش باشد ، دولتی که همواره نگران شورش ها و زد و خوردها باشد. دولتی که هر روز نگران یک بمب گذاری ، یک گروگان گیری ، یک نبرد مسلحانه و... باشد ، دولتی که تمام فکر و ذکرش اینگونه باشد ، دولتی خواهد شد همچون دولتهای عراق یا افغانستان .
ببینید در افغانستان چه خبر است ؟ درگیری مقامات آمریکایی با هم بر سر مسایل افغانستان . آنها می خواهند شیره ی جان افغانستان را بمکند و به همین راحتی ها هم دست بردار افغانستان نخواهند بود . آنها می خواهند از این کشور ، سکوی پرتابی برای رسیدن به اهداف سیاسی ، اقتصادی بلند مدت خود بسازند . بدبختی اینجاست که با این همه مسایلی که باید پذیرفت که آمریکا نیز در بوجود آوردن آنها در افغانستان نقش محوری داشته و بنوعی خود آمریکا خواسته که دولت افغانستان درگیر این مسایل باشد ، باز هم مقامات و دولت و خبرگزاری ها و سایر منابع آمریکایی در همه جا فریاد می زنند که دولت افغانستان ، دولت ناکارامد و ضعیفی است .
آری ، دولت افغانستان ، دولتی ناکارامد و ضعیف است .
اما باید دانست که این ضعف ناشی از وابستگی های سیاسی همان دولت به آمریکاست .
اینکه این دولت هنوز اراده نکرده که به طور مستقل فعالیت کند .
عراق نیز وضعیتی بدتر از افغانستان دارد.
این چه کشوری است که وقتی دولتش می خواهد آب بخورد ، باید گوش به زنگ فرمان اروپا و آمریکا باشد ؟
کره ی شمالی را می ستایم که علیرغم سالهای سال فشار و تحریم و تهدید ، هرگز سر خم نکرده و مردانه ایستاده و اگر روزی شکست بخورد ، مردانه شکست خورده و به قول معروف « ایستاده مرده است » .
امروز نیز ، آمریکا می خواهد با ایجاد شرایط و جو روانی دلخواه خود ، مردم ایران را به این مساله ترغیب کند که در برابر این برخوردهای دولتی ، ایستادگی کنند .
مسلما خواسته ی مردم ، دولت را تحت فشار قرار خواهد داد و اگر از حدی فراتر رود ، دولت ناچار از تبعیت از نظرات مردم خواهد بود .
اما مگر مردم این کشور ، همانند مردمان عراق و افغانستانند .
مردم این کشور ، مردمی آگاه و وطن دوست هستند .
هرگز نخواهیم دید که این مردم به ندای آمریکا لبیک بگویند .
این مردم ، پشت مات آینه را نیز می بینند .
گروه « پژاک » حتی در بین مردم کردستان نیز مقبولیت ندارد .
همین گروه « پژاک » ، با کسانی که با آن موافقت و همراهی ندارند ، حتی در درون مرزهای ایران ، برخوردهای بسیار خشنی دارد که بعضا منجر به ترور مخالفین می شود .
آیا این گروه ، شایسته ی حمایت است ؟
همیشه نباید به صدای آمریکا گوش کرد .
گاهی هم شاید لازم باشد با مردم کردستان حرف زد و از آنها پرسید آنچه را که واقعیت زندگی آنها و آنجاست .
« پژاک » گروهی تروریستی است که در اعمال تروریستی آن هیچ شکی نیست .
و بایستی نهادهای حقوق بشری و گروههای مردمی ایران ، در برابر سکوت مجامع بین المللی در این رابطه ، اعتراضات گسترده ای داشته باشند .
چرا بایستی آلمان ، تروریست عضو « پژاک » را براحتی آزاد کند ؟
چرا بایستی ، یک تروریست عضو « پژاک » حالا یا زن یا مرد ، یا دختر یا پیرزن ، اینگونه مورد حمایت دولت ایالات متحده قرار گیرد ؟
چرا دولت ایالات متحده بایستی در دفاع از یک تروریست ، مردم ایران را به اعتراض و مقابله با دولت فراخواند ؟
چه منافعی برای آمریکا وجود دارد ؟
بنابراین ، چه « زینب جلالیان » و چه هر کس دیگری که اینگونه فعالیتهای تروریستی داشته و یا با عناصر «ضدانقلاب » و تروریست ، فعالیت داشته ، بایستی به شدیدترین وجه ، تنبیه شود . باشد که سایرین عبرت گرفته و دست از اعمال مجرمانه ی خود بردارند .
ضمنا بدانید که اگر اروپایی ها اعدام نمی کنند و اعدام ندارند که این نیز یکی از فیلم های آنان است ، براحتی مخالفانشان را در صحنه های تصادف های ساختگی ، درگیری های شخصی ساختگی ، و هزاران صحنه ی ساختگی دیگر ، به کام مرگ می فرستند.بنابراین زیاد غصه ی حقوق بشر را در ایران نخورید . آنها بدتر از ما هستند. امنیت ملی ، مهمترین نعمتی است که هم اکنون در جمهوری اسلامی داریم .
خدا را شکر که ما « پاکستان » نیستیم که هر لحظه یک موشک آمریکایی را در پشت سر خود حس کنیم .
خدا را شکر که ما « افغانستان » و « عراق » نیستیم که خاک کشورمان ، جولانگاه عده ای اجنبی باشد که هر سازی بزنند ، دولت ما به آن ساز برقصد .
خدا را شکر که ما « آلمان » و « ژاپن » نیستیم که کشورمان جولانگاه نظامیان آمریکایی باشد و دولتمان حق هیچگونه موضع گیری بین المللی ، در خلاف نظر ایالات متحده نداشته باشد .
خدا را شکر ما « ایرانیم » . و خدا را شکر که هر چه هستیم ، استقلال داریم و مشکلاتمان را با اندکی صبر و با اندکی تلاش و مجاهدت ، می توانیم برطرف کنیم . کمااینکه در طول سه دهه ی گذشته ، انقلاب اسلامی ایران ، تغییر و تحولات فراوانی را تجربه کرده است .
بنابراین صدای آمریکا را گوش کنید و فقط گوش کنید تا بدانید که دولت ایالات متحده ی آمریکا ، تا چه اندازه خبیث و پلید است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
بازدیدکننده ی گرامی ، از اینکه بنده رو مفتخر به دریافت نظرات ارزشمند خودتون می کنید ، متشکرم . حسین حقگو