همه ی پریشانی ها و شومی ها را به گردن عوامل خارجی انداختن،اغفال مردم از واقعیت های زشت داخلی است و نتیجه اش نادیده گرفتن و پوشاندن سرچشمه ی اصلی و كانون های نخستینی است كه استعمار یكی از جوشش های آن است و به تعبیری یكی از مدعوین طبیعی و حتی جبری آن!
همه ی گناهان را به گردن استعمار و امپریالیسم خارجی بار كردن،یك نوع تبرئه كردن عوامل حقیقی گناه و جنایت است كه در پیش چشم ما هستند و مستقیم با ما و ما با آن ها سروكار داریم و دریغا كه نمی شناسیم!
چنین نگرشی به مسائل،كه دست های آلوده ی خودی را پاك می شوید و همه ی تقصیرها را متوجه ((خارجی ها)) می كند درست تقلید شیوه ی بیهوده ی كار آن شاعران و فیلسوف نمایان صوفی مآب قدیم(گرچه در میان موج نو هم از این قدما بسیارند) است كه نگاه های ناخشنودان و ستمدیدگان و مردم پایمال شده در زیر سم ستوران خان و خاقان و قاضی و مفتی و صوفی را و قربانی سنت های منجمد و عبث های متحجر و خرافه های بیماری زای اجتماعی و سیاسی و مذهبی را از زمین به آسمان ها و آن سوی ابرها می خواندند و با مبارزات بی خطر و دشنام ها و شعارهای تند بی ضرر، در حمله به خدا و فردا و تقدیر و ستاره و چرخ كجمدار و روزگار غدار عقده گشایی می كردند!
(معلم شهید،دکتر علی شریعتی)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
بازدیدکننده ی گرامی ، از اینکه بنده رو مفتخر به دریافت نظرات ارزشمند خودتون می کنید ، متشکرم . حسین حقگو