ای دست پرورده نامدار دیرین من !
ای که عمر را همه دست در دست من بگذاشتی
و راه ها را همه پا به پای من آمدی ،
لحظه ای را به سخن این پیر راهت ،
پیر راه های پیشینت گوش فرا ده ،
به این پرسش که از عمق نهادت ،
از همه ذرات وجودت ،
از همه ذرات آفرینش ،
از همه نگاه ها ،
از همه کتاب ها ،
از همه یاران تاریخت ،
از همه همدردان و هم اندیشان دیرینت بلند است
پاسخ گوی !
چه می کنی ؟
چه می گویی ؟
هر بادامی که به طوطی اسیر در سرزمین ارامنه می دهی
او را برای هند دیوانه تر می کنی.
هند !
این اقلیم بزرگ پر افسون و پر افسانه ،
سرزمین خیال و شعر و تصوف ،
خاک پاکی که
زمینش ، هوایش ، آسمانش را همه از عشق سرشته اند
و خلقش همه بی تاب نجات اند و بی قرار سفر و گریز ،
و وصال به ساحل آرام و بی کرانه ی پر از روح
و سرشار از عطر سبک و نوازشگر نیروانا …
کشور سبز چشم های زمین ،
جنگل های انبوده و وحشی و پر اسراری که گام هیچ کسی
قلب پاک و چشم به راه آن را نیالوده است.
کشور پرستش ،
پرستش بت ، بودا ، شاه زاده ی بنارس ، سیدارتا … !
ای خیال پرداز بزرگ !
ای که بر بال شعر می نشینی
و در قلب مرغان زیبای کلمات
از خود و زندگی خود
و سرنوشت دشوار و سنگین خود
و از زیمن و دیوارها و کوه ها و فاصله هایش دور می شوی ،
هر شب ، اِسرایی و هر شب ، معراجی
تا کجا ؟
پینوشت :
- برای دیدن کلیه ی مطالب مربوط به یک موضوع در پایین همین مطلب و در قسمت برچسبها ، بر روی کلمه ی مربوطه کلیک کنید .
- با کلیک بر روی کلمه ی « نظرات » در پایین همین متن ، می توانید نظرات و اندیشه های خود را در ارتباط با این نوشتار ، بنویسید ، تا هم من و هم دیگر خوانندگان ، از نظر شما بهره مند شوند .
- اگر حوصله ی نظر دادن ندارید و یا اصلا نظری در این باره ندارید ، می توانید در قسمت « واکنش ها » در پایین همین متن ، فقط بر روی یک عبارت کلیک کرده و آن عبارت ، واکنش شما به این متن خواهد بود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
بازدیدکننده ی گرامی ، از اینکه بنده رو مفتخر به دریافت نظرات ارزشمند خودتون می کنید ، متشکرم . حسین حقگو